Zaterdag 27 augustus, morgen de Bauke Mollematocht, maar daar doe ik dit jaar helaas niet aan mee. Bepakt en bezakt voor een reis naar Italië, misschien wel naar Rome. De familie zwaait me allemaal uit ook al moeten ze daar midden in de nacht voor uit Groningen komen. Mooi dat mijn plan door Jenny, Jop, Nanne en Peebe wordt ondersteund, we lijken wel gek.
Dag 1 zaterdag 27 augustus
Peize – Arnhem
154 km (0 – 154) 217 hm
Om 8.30 een rondje rond het huis, waarbij in de eerst bocht een van de tassen van de baggagedrager vliegt, hmm gaat dat zo, ik weet meteen dat het dus zaak is om de tassen goed vast te zetten en de klikjes te controleren. Jop maakt een foto met mijn telefoon zodat ik straks op Facebook de vertrekfoto kan posten. Ik ben van plan om niet bijzonder veel op Facebook te plaatsen om niet voortdurend met iedereen de chatten, maar plannen heb ik nog niet, we gaan het beleven, wanneer ik me alleen en zielig voel zal ik de sociale media vast gebruiken om wat steuntjes in de rug te krijgen.
8.59 uur klaar en hop lost gehts, oh nee daar is het uitfietscommittee met Jan Fokko, Tjomme, Eddy en Anne en bovendien zijn Hinke, Karin en Yvonne zijn er ook om me uit te zwaaien, slik dat was weer net meer dan verwacht.
9.05 uur met minimale vertraging gaan ik los. Anne rijdt me in Peize volledig uit de wind, maar de Mercier van net voor de tweede Wereldoorlog houdt het niet lang en hij moet op de Streek afgeven, maar wel fijn zo’n eerste haas. Eddy houdt het langer vol en rondt Norg op weg naar de cementmolen bij de nieuwe woning, met deze hulp beginnen de spieren langzaam warm te worden! Tjomme en Jan Fokko helpen me Norg en Assen voorbij, en dat in een tempo waar ik later op de dag nog een paar keer aan terugdenk. 30 km/h op een opgebouwde mountainbike met 17,5 kilo bagage resulteren eerder in kramp dan freewheelen op een racert.
Meppel verdwijnt, Zwolle verschijnt rond 13 uur is een eerste lunchplek gewenst, laat mijn route nu net heel dicht bij Anita en Joop in Zwolle langsrijden, waar een onverwacht lunchbezoek geen enkel probleem is.
Door de snelle start vanochtend komt Arnhem wel mooi in beeld en dus lukt het om daar rond 18 uur een superdeluxe hotelletje te scoren (Hotel Café Restaurant Old Dutch, eenvoudig doch eenvoudig). Kleren wassen, douchen uitrusten en dan pasta eten (stapelen) en naar bed. Nog even de tv aan, wat overigens de laatste keer zal zijn tijdens de hele reis, nergens heb ik meer behoefte om een oude Tatort, of het Duitse, Oostenrijkse of Italiaanse nieuws te zien.
Dag 2 zondag 28 augustus
Arnhem – Kessel
117 km (154 – 271) 162 hm
Goed geslapen en de fiets staat nog achter het hotel, vastgezet met twee kettingendraden met cijferslot, ik hoop dat de droom van oom Gradus (dat mijn fiets gestolen zou worden) niet wordt bewaarheid deze reis.
De spullen passen al een stuk minder gemakkelijk in de Ortliebs dan gisteren, maar gelukkig heb ik ook beter door hoe de tassen gemakkelijk dicht gaan. Het ontbijt bij Old Dutch kan op het terras/op straat worden genuttigd (ondanks het bordje dat niets uit de ontbijtruimte mag worden meenemen), dat is een goed begin van de dag.
Het weer is weer fantastisch en bij Nijmegen pak ik de route van Reitsma op die ik deze reis ga volgen. De route voert me langs de Duitse grens door Limburg en af en toe door Duistland via ernom mooie wegen langs Gennep, Arce en Venlo naar Kessel. Onderweg steken we enkele keren met een pontje de Maas over, waarbij ik een stel tref met ‘Reitsma’ op de stuurtas. Ze hebben maar liefst een spiegelreflexcamera bij zich en ik zet ze daarmee samen of de foto. Ze reizen ook naar Rome en zijn ook aan hun tweede dag bezig. Na de pont fietsen we een stukje samen, maar ik rij door naar Kessel waar ik in de prachtige B&B Franssen terechtkom. Gastheer Ton heet me hartelijk welkom en aangezien bezoekende fietsers altijd een drankje ontvangen vertel ik over mijn reis en dan blijken fietsers van huis uit te zijn, ze zijn overal al geweest: Santiago, Rome, Cuba en waar niet meer, ik ga het fantastisch krijgen volgens Ton en Hannie! Een veel betere opsteker zo na twee dagen had ik niet kunnen krijgen.
Dag 3 maandag 29 augustus
Kessel – Euskirchen
133 km (271 – 404) 321 hm
Na het uitstekende ontbijt om een uur of negen opgestap om via Roermond Duitsland in te rijden.
De dag begin met een beetje regen wanneer ik langs de Rur fiets, een prachtige route over veelal gravel/fietswegen prima om te rijden maar niet met een racefiets lijkt me, dat bedenk ik me de komende dagen nog vaker. In mijn gedachten zou dit deel van de reis me door een druk Rurgebied moeten voeren, en dat is vast en zeker het geval, maar hier onderscheid het reizen per fiets zich enorm van het reizen per auto. Daar waar je vanuit de auto vrijwel alleen industrie, grote wegen en drukte waarneemt, fiets je hier langs een snelstromende rivier en door weilanden en bossen.
Er komt ook wat rust in het fietsen en dus neem ik rustig de tijd om in Düren op de markt te lunchen. Daarna fiets ik door naar Euskirchen waar ik een Nederlands stel op een tandem tref en een poosje samen fiets. We gaan samen op zoek naar ga een hotel. Het eerste is vol maar Hotel Concordia had nog net twee kamers, heerlijk languit.
Dag 4 dinsdag 30 augustus
Euskirchen – Boppard
114 km (404 – 518) 493 hm
Net op weg buiten Euskirchen, rij ik Sylvia en Rien (het stel van de pont) weer achterop. Gezellig het tempo wat aangepast en samen gereden. Binnen 20 km hadden we een link en was Rien een halve bekende en kende hij Gerrit Jan en Hanneke. Erg mooi om hun ervaringen te horen over fietsreizen. Bij een stop worden we ingehaald door het Nederlandse stel op de tandem.
Op weg naar Remagen waar we de Rijn bereiken. Voordat we daar zijn krijgen we bij Werthoven de eerste stevige beklimming, maar gevolgd door een fijne afdaling naar het water. Daarna brengt de route ons (LinksRheinisch) langs het water tot aan Deutsches Eck in Koblenz (Wo die Mosel und die Rhein zusammen fliessen kann man so schön ins Wasser piesen) samen gereden. Eerst even op zoek naar een hotel, maar ik besluit toch nog een klein stukje verder te rijden naar Boppard.
Dag 5 woensdag 31 augustus
Boppard – Osthofen
119 km (518 – 637) 690 hm
Afgezien van een stukje rond Wiebaden-Mainz een hele dag langs de Rijn gereden. Eerst maar eens langs de Lorelei zien te komen, waar de blonde dame me zingend en haar haren kammend van het pad wilde krijgen. Verder de hele dag bejaarden ontweken die op elektrische fietsen midden op het fietspad waggelen, ik zeg zet ze snel weer op de bootjes voor hun reisje langs de Rijn…
Aan het eind van de dag Osthofen bereikt, alwaar ik in een ridderzaal mijn fiets mag parkeren en het waar het riddereten prima smaakte.
Dag 6 donderdag 1 september
Osthofen – Bruchsal
116 km (637 – 753) 180 hm
Vandaag verlaat ik bij Speyer de Rijn, maar voordat ik daar ben eerst wat ongemak, achter lek in de dikke zon. Minder, maar met reparatiespullen en gas zit alles na een kwartiertje weer op de fiets, helaas bobbelt de band nu een beetje, bekend probleem en moeilijk te verbeteren zonder goede pomp. Dus bij een benzinepomp in de schaduw de band nogmaals omgelegd, beter maar nog niet goed. Dus in Speyer even een fietsenzaak bezocht, waar de uitbater me van verre toeriep dat ik voor reparatie een Termin nodig had en dat dat 3-4 dagen kon duren, vriendelijke man hoor… Maar het gebruik van de pomp was gratis en de zonnebrandcrème (goeie tip Jenny om dat mee te nemen) deed wonderen, zonder bobbeldebobbel weer verder, dat geeft een goed gevoel.
In Speyer een rondje gefietst en heerlijke kippensoep gegeten. Foto gemaakt van de De Pelgrim op weg naar Santiago di Compostela, ik ben niet bezig met een pelgrimstocht, maar toch voel ik enige verbondenheid.
In Bruchsal kriskras door de stad op zoek naar een hotel, maar zoals steeds lukt het ook hier om een goede overnachtingsplek te vinden. Zoals tot nu toe alle dagen weer buiten gegeten, dat gaat erg goed deze week!
Bij het rondje door de stad zie ik opeens een groot doek met de Paus aan een kerk hangen, op mijn weg naar Rome dat kan toch geen toeval zijn.
Dag 7 vrijdag 2 september
Bruchsal – Tübingen
111 km (753 – 864) 1238 hm
Gisteren met Jop gebeld, en Tübingen was erg de moeite waard vond hij (hij had Niels opgehaald die er een half jaar had gestudeerd), dus ondanks de hoogtemeters van vandaag toch maar even doorgetrapt om Tübingen te bereiken.
Over de Grosse Buchenweg en door een prachtig vrijwel verlaten Naturpark Schönbuch downhill richting Tübingen racen over een bospad, twee mannen in een unisex outfit op elektrische fietsen roepen en vragen me wat, maar omdraaien is me wat te veel moeite. Veel verder downhill in dat park stuif ik langs een oude dame rechts een weggetje op, omhoog helaas. Maar de navigatie geeft gelukkig snel aan dat ik fout ben gereden, en dus kom ik weer langs de dame, die me nu in een soort Duits vraagt of ik iemand heb gezien, ze zal toch niet de unisex mannen zoeken. Verder gaat de weg de ene kant de ene kant op en de andere kant de andere, wiedersehen!
Tübingen uitgebreid bewandeld en Jop heeft gelijk, het is zeer de moeite waard. Heerlijk gegeten met uitzicht op de Neckar waar studenten studentendingen in de rivier de Neckar doen (kanopolo en roeien) en geliefden in gondels door de rivier gondelieren.
Al wandelend ook nog een cultureel hoogtepunt van Tübingen ontdekt, Hier Kotzte Gothe hangt er op de eerste verdieping van het huis tegenover de grote kerk.
Het hotel is Grieks, en onder de tonen van de sirtaki doe ik toch maar wat Rien me adviseerde, schrijf af en toe wat op tegen het vergeten. Gelukkig is Strava mijn vriend, zodat ik mijn weg naar Rome niet snel zal vergeten, maar voor de zekerheid voeg ik de herinneringen er maar aan toe en nu heb ik het dus aangevuld tot een compleet verslag.
