Met een aanloop van meer dan 13.000 fietskilometers en inmiddels twee Bartje 200’s op mijn palmares, zou ik vandaag de Drenthe 200 volbrengen als sluitstuk van een superjaar.
Met de uitstekende basis van Nooit Opholl’n, Altied Deurtrapp’n (NOAD) heeft het lidmaatschap van Gaul! me dit jaar een extra boost gegeven. Het is goed om af en toe na te denken over een goed doel – anders dan jezelf – zoals de kinderen waarvoor War Child actief is en waarvoor Gaul! rijdt/geld inzamelt. Haal het beste uit jezelf én steun War Child; de Gaulisten rond Groningen doen dat bovendien in een setting waarbij je op je 55e een betere wielrenner kunt worden, win win win!
De voorbereiding op kortere termijn (vorige week) leverde bij de laatste check bij BikeLife nog een geheel nieuwe aandrijflijn op de Lefty op, Anwar en Alex hadden nog niet vaak zulke versleten kettingen/tandwielen gezien. Maar, topservice: binnen twee uur zat de hele eindejaarbonus op de fiets (jammer van die nieuwe stoelen Jenny).
Gisterochtend vanuit Wave 2 in de slipstream van Ate en hij in die van mij, genoten van de iedere kilometer. Allemaal over parkoers dat we tijdens de trainingskilometers regelmatig zien, we kunnen dikke plassen en afgezaagde boompjes dus zonder al te veel licht links of rechts laten liggen. Jan Fokko is al onderweg in Wave 1 en Tjomme moet door het afgezaagde boompje dit keer verstek laten gaan.
Lachen en zwaaien door de Balloohoeve, op de foto met Martijn en hop op weg naar een prachtige zonsopkomst met berijpte velden. Single track Rolde met beide lampen aan geen enkel probleem dan snel door richting Gieten over de oude spoorbaan.
Gaat mooi, behalve dat ik even niet uit een bevroren bandenspoor kom, met een glijpartij tot gevolg, onderuit! Ate draait nog mooi om me heen, stoppen, bidon zoeken, Garmin weer op fiets, en gaan. Beetje gekraak achter, ketting goedleggen, derailleur goedleggen, derailleurwieltje oppakken: DNF (44,32 kilometer, Did Not Finish).
Teruglopend langs het parkoers, allemaal blijken van medeleven en tegen de lampen in af en toe bekenden herkennen, Marinka en Lonnie in ieder geval. Op Strava en Instagram baalt iedereen fijn met me mee.
Lekker om, wanneer ik weer bij Jenny in de auto zit, het chagrijn even weg te appen (zonder er al te veel medeleven voor terug te krijgen trouwens: “Jaaa spijtig, &&@%^$$+”) en het besef dat je op de fiets moet blijven zitten om de finish te bereiken, daalt in. En als M. me verzekert dat ik wel met teleurstellingen om kan gaan en Immo me later nog attendeert op Paul Coelho’s De Alchemist met zijn wijsheden, levert dat fantastische resultaten op.
■ Let als je naar een doel reist goed op de weg. Want de weg verrijkt ons terwijl we hem bewandelen.
■ Het gaat niet om de bestemming maar de reis ergens naartoe.
■ Niemand kan vluchten voor zijn hart. Daarom is het beter te luisteren naar wat het zegt.
■ Vergeet niet te vechten voor je dromen. Je moet weten wat je wilt in het leven. Er is maar een ding dat maakt dat je droom onmogelijk wordt; de angst om te falen.
■ Als het je lukt om alleen in het heden te leven, zul je een gelukkig mens zijn.
Jé wat een jaar was 2019, sommige wijsheden van Coelho had ik eerder moeten lezen, maar vol vertrouwen richting 2020!
Met Tjomme ga ik dromen over D200/2020 en tot die tijd zal ik voor de kinderen van War Child alle niet gereden kilometers van de D200/2019 in euro’s doneren € 155,68
