In juni 2014 had Nanne de middelbare school succesvol afgesloten en de keus voor het SPW (Sociaal Pedagogisch Werk) aan het Noorderpoort was ook gemaakt, dat was een goed moment voor een goed cadeau.
Een stad naar keuze met een ouder naar keuze. Ik was de gelukkige aanwijsouder (dat levert behoorlijke huwelijksstress op overigens) en toen Nanne de tweede week van januari vrij was van de opleiding, waren de plannen voor de vlucht en het hotel in de keuzestad Istanbul snel gemaakt.
Voor de derde keer in vier jaar deden we onze broodnodige zonne-energie op op camping La Gaviota in Sant Pere Pescador aan de stranden van De Costa Brava, in de buurt van lieflijke plaatsjes als Lorret de Mar en Blanés.
Drie weken zijn we heel goed bezig geweest, vooral óp de camping, dit jaar eens niet naar Barcelona, niet naar Girona, niet naar alle nabijgelegen musea, we hadden het er maar druk mee.
Op 26 juni kreeg Nanne haar diploma voor het Voorbereidend Middelbaar Beroepsonderwijs – Theoretische Leerweg (de vroegere Mavo) van het Zernike college te Groningen. Een jaar hard werken resulteerde in een mooie lijst.
Ondanks dat de winter in Nederland niet eens aan het tuinhek heeft gerammeld, zien we toch altijd uit naar de voorjaarsvakantieweek, die we gewoontegetrouw weer hebben doorgebracht bij Willy und Emmi in Dalaas.
Aangezien Jop nog druk was met zijn decentrale selectieperikelen voor Geneeskunde in Groningen, konden we al op vrijdag rustig met z'n vieren naar Oostenrijk vertrekken. Overnachtinkje in Lindau, ein und alles gesseligkeit in dit Städchen aan de Bodensee.
En zo'n 275 km geskied natuurlijk, RunKeeper werd er moei van, Downhill Skiing, Snowboarding, Time, Avg min/km, Calories, Current Pace en voortdurend FitnessAlerts vanwege new personals records. En nee niks met Epo, gewoon een pure hoogtestage deze week in Dalaas.
Zo, het is al meer dan 5 maanden geleden dat we terugkeerden uit Amerika, tijd om de laatste foto's te selecteren en nog wat te mijmeren over de reis. Ik had me voorgenomen niet alle foto's in een keer op Perlolli te zetten, nu dat is gelukt…
We hadden weinig echt vastgelegd deze vakantie, maar wel hadden we kaartjes gekocht om Alcatraz te kunnen bezoeken. Dat betekende 2 augustus verplicht aanwezig in San Francisco, maar in de planning paste het prima en 31 juli komen we aan op San Francisco North KOA camping in Petaluma. Heerlijk zwembad, beetje chillen geloof ik, én inschrijven voor een Tour de San Francisco de volgende dag, te beginnen om kwart voor 8.
De erosieparken hebben we achter ons gelaten, grote geulen in het ooit omhooggeduwde land. Tijd om te zien hoe ver de bijzonderheden ook boven land uitsteken.
Voordat we naar Lake Isabel trekken, bezoeken we nog even de Calico Ghost Town vlakbij Barstow, een oude zilvermijn waar lang zilver is gewonnen, maar waar de prijs van het zilver al jaren niet meer opweegt tegen de kosten van het delven. Een spookstad, maar dan eentje die goed is opgeknapt, vergelijkbaar met veel gebouwen aan de Route 66.
Bezinetank voor 3/8e gevuld, alle losse spullen uit de Yellow Cab in hang- en legkastjes gestouwd. De videofilm nog goed in het geheugen, tijd om aan het volgende deel van de vakantie te beginnen. Met de camper langs de bekende parken.
Nadat we vier dagen New York tot ons hadden genomen, was het tijd om de shuttle naar Newark te nemen, vanwaar we het vliegtuig naar Los Angeles gingen nemen. De shuttle-bus bracht ons netjes (en voor de helft van het geld van de Exclusive-shuttle van heenreis) naar het vliegveld, een mens leert snel, de dollars zijn niet van karton…
